Jarðskjálftahrina hófst í kvöld skammt NA af Krýsuvík við Kleifarvatn. Hrinan hófst á skjálfta upp á M 3,9 en hann fannst víða á Reykjanesskaga og höfuðborgarsvæðinu. Nokkrir smáir eftirskjálftar fylgdu en svo róaðist svæðið. Rétt fyrir miðnætti tók hrinan sig upp að nýju. Skjálftarnir eru flestir á 4-8 km dýpi og virðast vera hefðbundnir brotaskjálftar.
Krýsuvíkursvæðið er mjög virkt jarðskjálftasvæði og síðast varð svipuð hrina á þessum slóðum í maí 2015.
Undanfarna sólarhringa hefur staðið yfir smáskjálftahrina í Öxarfirði. Upptakasvæðin eru tvö, annarsvegar um 10-12km VNV af Kópaskeri og svo aftur um 30 km VNV af Kópaskeri, líklega þó á sömu sprungunni á Tjörnesbrotabeltinu. Fjöldi smáskjálfta er kominn yfir 200 en aðeins einn hefur mælst yfir M3 enn sem komið er. Hér er um brotaskjálfta að ræða og tengjast ekki kvikuhreyfingum eða eldvirkni.
Stórir skjálftar eru þó alþekktir á þessu svæði, svo vill til að fyrir réttum 40 árum, þann 13.janúar 1976 varð skjálfti á þessum slóðum sem mældist rúmlega M6 og olli miklum skemmdum á Kópaskeri og í nágrenni.
Árin 2012 og 13 urðu öflugar hrinur á Tjörnesbrotabeltinu en þær urðu Eyjafjarðarmegin á beltinu.
Jarðskjálftahrinur á þessum slóðum eiga það til að vera þrálátar og standa jafnvel vikum saman með hléum þannig að þessi hrina gæti vel undið uppá sig.
Tveir nokkuð snarpir skjálftar urðu í norðausturbarmi Bárðarbunguöskjunnar sunnudaginn 20.desember. Mældist sá stærri M 3,5 og hinn M 3,1. Jarðfræðingar telja þessa skjálfta merki um kvikuinnstreymi undir eldstöðina og að gos geti jafnvel orðið innan tveggja ára.
Það er vitað að gos í Bárðarbungueldstöðinni eru sjaldan stök, þar verða gos- og rekhrinur sem geta staðið yfir í áratugi og verður að telja mjög líklegt að slík hrina hafi hafist í ágúst í fyrra þegar gaus í Holuhrauni. Ómögulegt er að segja til um hvar í sprungukerfi Bárðarbungu næsta gos verður en fjallið sjálft, þ.e. Bárðarbunga er alltaf líklegasti staðurinn og þá yrði gosið væntanlega undir jökli.
Vaxandi óróa og skjálftavirkni fór að gæta í Bárðarbungu í sumar og virðist skjálftavirknin aukast hægt og örugglega. Þá hafa einnig mælst af og til djúpir (um 20km) lágtíðniskjálftar undir Bárðarbungu en þeir eru klárlega merki um kvikuhreyfingar.
Visir.is: Skjálftar í Bárðarbungu merki um kvikustreymi
Hrina af grunnum jarðskjálftum varð í Kötlu í Mýrdalsjökli í nótt. Stærsti skjálftinn mældist M 3,3 og hefur tæplega fundist í byggð, til þess þurfa skjálftar í Kötlu að vera töluvert öflugri. Þar sem skjálftarnir eru grunnir þá bendir það til jarðhitavirkni frekar en að kvika sé á hreyfingu.
Jarðskjálftavirkni í Kötlu er að jafnaði meiri á haustin en á öðrum árstímum og orsakast væntanlega af þrýstingsbreytingum vegna bráðnunar á jöklinum yfir sumartímann. Í sögunni hafa einnig flest eldgosin þar hafist að hausti til, oftast í október. Fremur rólegt hefur verið yfir Kötlu hin allra síðustu ár. Hlaupvatn komst þó í ár sem renna frá jöklinum í júlí 2014 í kjölfar jarðskjálftavirkni en ekkert meira varð úr því.
Í heild hefur verið afar rólegt yfir landinu síðan gosinu í Holuhrauni lauk, helst að snarpar jarðskjálftahrinur á Reykjaneshrygg hafi vakið athygli.
Nú gætum við verið að horfa fram á óróatíð hvað varðar Kötlu sem gaus síðast árið 1918. Einnig hefur verið nokkuð um smáskjálfta á Torfajökulssvæðinu norðan við Mýrdalsjökul en það gerist endrum og eins og tengist tæplega Kötlu.
Þá virðist órói vera að aukast aftur í grennd við Bárðarbungu og jafnvel taldar líkur á að kvika sé farin að safnast saman aftur í iðrum eldfjallsins.
Um kl 21 í kvöld hófst allsnörp jarðskjálftahrina á Reykjaneshrygg, skammt norðvestur af Geirfugladrangi, á svipuðum slóðum og hrinan sem varð 12. júní sl. Skjálftarnir nú virðast þó heldur öflugri og eru amk. tveir þeirra í kringum M4 af stærð og fundust á Reykjanesskaganum. Þá bárust tilkynningar frá Akranesi um að skjálftarnir hafi fundist þar. Mikill fjöldi skjálfta mældist fyrstu klukkutímana, vel á annað hundrað. Skjálftarnir eru margir hverjir á allmiklu dýpi, 10-12 km og allt niður á 16 km sem er fremur óvenjulegt á þessu svæði.
Hrinur af þessu tagi eru algengar á þessum slóðum og þurfa ekki að boða neitt meira. Það þarf þó alltaf að hafa varann á þegar kröftugar skjálftahrinur ganga yfir á Reykjaneshryggnum því þarna eru mörg dæmi um neðansjávargos.
Fréttir fjölmiðla af skjálftunum:
Visir.is : Skjálftahrina vestur af Reykjanesi
Pressan.is : Jarðskjálftahrina á Reykjaneshrygg í kvöld: Hundrað skjálftar á rúmum klukkutíma
UPPFÆRT 1. júlí kl. 23:45
Skjálftahrinan hefur haldið áfram og urðu nokkrir verulega snarpir skjálftar í fyrrinótt. Sá stærsti mældist M5 og annar M4.9. Veðurstofan hefur ákveðið í samráði við Almannavarnir RLS að breyta litakóða eldstöðvarinnar við Eldey úr grænum í gulan sem þýðir að virkni er yfir meðaltali. Heldur hefur dregið úr hrinunni eftir því sem liðið hefur á daginn en þó mælast nokkuð þéttir skjálftar og hrinunni hvergi nærri lokið. Síðast gaus á þessum slóðum svo vitað sé með vissu árið 1926. Það gos var lítið og varð skammt Norðaustan við Eldey. Amk. 3 gos urðu á þessum slóðum á 19. öld, árin 1830, 1879 og 1884. Það er því ljóst að harðir jarðskjálftar á þessu svæði er eitthvað sem fylgjast þarf með.