Gosið sem hófst á Sundhnúkagígaröðinni þann 20. nóvember er í andaslitrunum að því er virðist.  Eftir nokkuð kröftuga byrjun datt virknin niður eftir nokkra daga en hélst svo síðustu vikuna nær óbreytt þar til í nótt.  Nú er ekki að sjá að hraun renni lengur frá gígnum, þeim eina sem hefur verið virkur síðustu vikuna.

Veðurstofa Íslands hefur tilkynnt að nýjustu aflögunargögn bendi til þess að landris sé hafið á ný.  Ekki er tekið fram hversu hratt það er en það ætti að skýrast fljótlega eftir að gosinu lýkur sem flest bendir til þess að sé á allra næstu dögum.  Ef eitthvað hefur dregið úr innflæði í grynnra kvikuhólfið þá er það sennilega mjög lítið.  Það má því reikna með nýjum viðburði innan þriggja mánaða, jafnvel fyrr.  Allavega er ljóst að þessum atburðum er hvergi nærri lokið.

Meðfylgjandi mynd sýnir GPS grafið fyrir Skipastígshraun sem staðsett er rétt vestan við miðju kvikuhólfsins.  Á neðstu myndinni sést vel að landris er þegar hafið.  Það er einnig athyglisvert að land seig ekki jafn mikið og í fyrri gosum sem gæti þýtt að styttra er í næsta viðburð en ella, því land þarf ekki að rísa eins mikið til að ná sömu hæð á ný og fyrir þetta gos.  Það fer þó allt eftir hraða landrissins á næstu vikum.

Það hefur verið nokkur umræða um að það sé farið að sjá fyrir endann á þessari goshrinu.  Innstreymi kviku úr neðra kvikuhólfinu í það efra hefur eitthvað hægt á sér en alls ekki mikið, hefur raunar verið því sem næst stöðugt frá því í maí.  Jarðfræðingar hafa bent á að nú virðist álíka mikið magn af kviku hafa náð yfirborði og í upphafi síðustu goshrinu fyrir um 1200 árum.  Sú hrina varð reyndar í Krýsuvíkurkerfinu.  Síðar á því eldgosaskeiði varð goshrina í Eldvörpum og vestast á Reykjanesskaganum sem náði út fyrir ströndina.  Sú hrina stóð yfir í um 30 ár og vantar líklega enn talsvert uppá að kvikumagni þeirrar hrinu sé náð núna.  Að mínu mati á þessi hrina meira skilt með þeirri hrinu en þeirri sem varð í Krýsuvík á 9. öld.  

Þá er einnig óvissuþáttur fólginn í hve auðvelt kvikan á með að komast úr neðra kvikuhólfinu (sem er gríðarlega stórt) í það efra og þaðan til yfirborðs. Í fyrri hrinum síðustu 3000 árin hefur kvikan staldrað mikið lengur við í efri kvikuhólfum áður en hún nær yfirborði.  Þetta gæti skýrt hve tíð gosin eru og hve mikið magn kviku er að ná yfirborði á stuttum tíma.   

Þetta gæti þýtt tvennt:  Annarsvegar að hrinan ljúki sér af mikið fyrr en aðrar hrinur sem staðið hafa yfir í áratugi og skili ekki mikið meira magni af kviku til yfirborðs en orðið er.   –  Hinsvegar að vegna þess hve auðvelt kvikan á með að ná yfirborði þá muni í heildina koma talsvert eða miklu meira magn kviku til yfirborðs en í sambærilegum hrinum síðustu árþúsundin.  Þetta gæti þýtt að enn séu mörg ár eftir af þessari atburðarrás en virknin gæti hlaupið á milli kerfa og þá líklegast út í Eldvörp eða út á Reykjanestá.  

Eldgos hófst á tólfta tímanum í gærkvöldi á Sundhnúkagígaröðinni.  Svo virðist sem gossprungan sé á nákvæmlega sama stað og í gosinu sem hófst 23. Ágúst.  Gosið er þó að sjá töluvert minna.  Sprungan er um 2,5-3km og kvikustrókar mun lægri en í upphafi síðasta goss.  Þá er gossprungan á hentugum stað með tilliti til innviða og lítur ekki út fyrir að þeir séu í neinni hættu.  Þó er ekki hægt að útiloka að gosið eigi eftir að sækja í sig veðrið en það væri þá heldur ólíkt öðrum gosum í þessari hrinu sem hófst fyrir tæpu ári síðan.  Þetta er 7. Gosið á Sundhnúkagígaröðinni , það 6. á þessu ári og það 10. síðan umbrotin á Reykjanesskaga hófust í byrjun árs árið 2021.

Eldgosið hófst eftir stutta og eiginlega óvenju máttlitla jarðskjálftahrinu en þrýstingsmælar í borholum í Svartsengi sýndu breytingar sem gjarnan verða fyrir gos á svæðinu.  Gosið hófst einnig u.þ.b. 2-4 vikum fyrr en búast hefði mátt við.  Það var klárlega ekki eins mikil kvika sem hafði safnast í kvikuhólfið undir Svartsengi og fyrir gosið í Ágúst og það skýrir væntanlega hversvegna gosið er ekki kröftugra.  Reynslan segir okkur þó að ekkert er hægt að segja til um hve lengi þetta gos lifir, það getur verið frá örfáum dögum upp í allt að tvo mánuði þó það sé varla mjög líklegt.

Síðuhöfundur brá sér útá Reykjanesbraut og tók myndir.  Víst er gosið tignarlegt en miklum mun minna en upphaf gossins í ágúst.

Eldgosinu norðan við Stóra-Skógfell lauk síðastliðna nótt.  Dregið hafði nokkuð hratt úr krafti þess síðustu sólarhringa og ljóst í hvað stefndi.  Gosið stóð yfir í um 13 sólarhringa.  Um leið virðist landris hafa hafist enn á ný undir Svartsengi.  Ekki er að svo stöddu hægt að segja til um hvort það sé álíka mikið og fyrir síðustu gos, líklega nokkrir dagar í það að hægt verði að meta hraða þess.

Hvert gosanna á Sundhnúkagígaröðinni hefur sitt sérkenni og að þessu sinni kom á óvart hve norðarlega gosið kom upp.  Staðsetningin var vissulega heppileg hvað varðar Grindavík og Svartsengi en ef virknin heldur áfram að færast norður eða norðaustur í næsta gosi, ef af því verður, þá er ástæða til að hafa áhyggjur af Reykjanesbrautinni og jafnvel Vogum.  Það verður eflaust umræða um það á næstu vikum hvort ástæða sé til þess að hefja byggingu varnargarða á þessum slóðum.  

Er líklegt að það gjósi norðar ?  Í rauninni varla. Vissulega nær sprungusveimu Svartsengissvæðisins lengra í norður en gossprungur hinsvegar aðeins að takmörkuðu leiti.  Lítil gömul gossprunga er nokkuð norðaustur af síðustu gosstöðvum en varla nógu norðarlega til að ógna Reykjanesbrautinni.  Í jarðfræðilegum skilningi er þó ekki hægt að útiloka þessar vendingar frekar en margar aðrar í þessum efnum.  

Þetta var 6. eldgosið á Sundhnúkagígaröðnni síðan í desember og ekkert sem bendir til þess að þessum atburðum sé að ljúka.  Ef fram heldur sem horfir þá má reikna með enn einum atburði seint í nóvember eða snemma í desember.  Þá gætum við fengið enn eitt gosið sem er stærra og öflugra en gosið á undan.  Staðsetningin nær örugglega á Sundhnúkasprungunni en algjörlega óvist hvar.  

 

ELDGOS HÓFST KL. 21:26 Í SUNDHNÚKAGÍGARÖÐINNI EFTIR STUTTA EN SNARPA JARÐSKJÁLFTAHRINU.  GOSIÐ ER NOKKUÐ NORÐAR EN FYRRI GOS EN MJÖG KRAFTMIKIÐ Í UPPHAFI.  INNVIÐIR VIRÐAST ENN SEM KOMIÐ ER EKKI Í MIKILLI HÆTTU.  HELST ERU ÁHYGGJUR AF KALDAVATNSLÖGN Í SVARTSENGI EN ÞÓ ER TALSVERT Í AÐ HRAUNIÐ NÁI HENNI.  STAÐSETNINGIN Á ÞESSU GOSI ER MUN HAGSTÆÐARI EN ÁÐUR MEÐ TILLITI TIL INNVIÐA.

Þetta er 6. eldgosið í þessari hrinu sem hófst í Svartsengi í desember.  Gosin hafa farið stækkandi og gossprungan er um 4 kílómetra löng.  Meginkrafturinn er norðan við Stóra – Skógfell og hraun rennur í átt að Grindarvíkurvegi á tveimur stöðum.  Það var komið mun meira magn af kviku í kvikuhólfið undir Svartsengi nú en fyrir fyrri gos , eða nálægt 25 milljón rúmmetrar.  Því var óttast að þetta gos yrði mjög öflugt í upphafi.  Það er vissulega öflugt , hraunrennsli líklega um 2000 rúmmetrar á sekúndu, en það er svipað og í gosinu sem hófst í Maí síðastliðnum. 

Þetta gos er enn einn kaflinn sem í raun hófst haustið 2020 með landrisi í Svartsengi.  Mikil jarðskjálftahrina og svo eldgosið við Fagradalsfjall hófst svo snemma árs 2021 og síðan hefur hver atburðurinn rekið annan.  Færsla virkninnar frá Fagradalsfjalli í Svartsengi síðastliði haust gjörbreytti stöðunni og alvarleika þessara atburða.  Lengra virðist þó orðið á milli gosanna en þau fara hinsvegar stækkandi.  Þetta gos mun líklega malla í einhverjar vikur og þá má reikna með að ferlið endurtaki sig eftir einhverja mánuði.